Park 'Michala'

Admin Główny,Dziewczyna

Nie wielki park,znadujący się nie daleko zamków.Jest on zwylke odwiedzany przez ludzi gdyż jest tu bezpiecznie niż na terenach łowczych o których ludzie nie wiedzą lecz słyszą przez plotki o morderstwach w tych miejscach lub z porannej gazety.Często można tu spotkać jelenia bądź młodą sarnę z jelonkiem.Ławki są co piec metrów jakby nie mogły być naraz w jednym miejscu.Ludzie często organizują sobie tu pikniki z nowymi znajomymi którzy nie muszą być wcale ludzmi lecz skrytymi wampirami lub wilkołakami a nawet Dzikimi Kocurami,które też potrafią przybrać ludzką postać.

Szaman

Przyszedłem w to miejsce powoli,dopiołem płaszcz i poprawiłem kapelusz.Usiadłem na pobliskiej ławce i ostrzyłem Saksę.Po chwili schowałem ją,wyjołem łuk i napiołem bardziej cięciweaby strzały szybciej leciały.Kulki dymne wyczyściłem i schowałem do skórzanego woreczka przypiętego u pasa.

Szpieg

Scarlet śledziła cały czas wilkołaka. Zajęła miejsce jakieś 100 metrów od niego. Miała przy sobie kuszę. Zaczęła celować w niego. Jednak kiedy miała nacisnąć na spust poczuła iż owy wilkołak jest nie groźny. Opuściła broń i dalej go obserwowała zza drzew.

Szaman

Wyczułem zapach wampirzycy,schowałem łuk za plecy,poprawiłem kapelusz a Sakse schowałęm do pochwy na noże.Oparłem się o ławkę i gwizdałem.Po chwili wyjołem księge i zaczołęm wymyślać nowe zaklęcia uzdrawiające itp.

Szpieg

Stałam dalej miedzy drzewami i go obserwowałam. Różnił się on od innych wilkołaków. Bystrym spojrzeniem do lustrowałam. Po chwili wdrapałam się na drzewo i usiadłam na gałęzi. W parku od czasu do czasu przechodzili ludzie przez co nie mogłam go zaatakować. Byłam ciekawa czy mnie zauważył.

Szaman

Spojżałem w stronę gdzie siedziała wampirzyca,uśmiechnołem się do niej i pomachałem łapą.Ogon co jakiś czas ruszał się z podmuchami wiatru.Zamknołem, księge i siedziałęm.

Szpieg

Nagle znalazłam się za ławką. Oparłam się o nią i powiedziałam lodowato.
-Dziwny jesteś.-Stałam za ławką i czekałam czy coś powie.
Dalej nienawidziłam wilkołaków ale pogadać można zawsze.

Szaman

Wiesz ja nie jestem typem wojownika czy zabujcy,ja bardziej pasuje do tych przyjacielskich-powiedziałem.Poprawiłem kapelusz i spojrzałem na wampirzyce z uśmiechem.

Dziewczyna

Kathrine szła sobie alejką, gdy nagle zobaczyła wampirzyce i dziwnego osobnika. Najpierw chciała zawrócić, ale po chwili postanowiła, że gorszego dnia już być nie może. Więc podeszła do nich.
- Witajcie. - Powiedziała z chłodnym uśmieszkiem i stanęła przed ławką.

Szaman

Spojżałem na nowo przybyłą,zilustrowałem ją wzrokiem i oceniłem aurę,no cóż zmieszana dziwne-Witaj jestem Raven-powiedziałem i uśmiechnołem się.Tak należałem do tych przyjaznych xD

Dziewczyna

Kat lekko skinęła głową i zimno się do niego uśmiechnęła.
- Kolejny wilkołak? - Spytała szeptem. - Ja jestem Kat. - Powiedziała już normalnym głosem, uśmiechnęła się do niego już normalnie i "puściła" do niego oczko.

Szaman

Poprawiłem kapelusz odsłaniając na moment moje bursztynowe ślepia które był żadkością u wilkołaków.Spojżałem na dziewczyne,przesunołem się-Siadasz?-spytałem pokazując ogonem wolne miejsce na ławce.

Dziewczyna

Kat zaprzeczyła ruchem głowy.
- Raczej nie... - powiedziała i na moment się zastanowiła. - Wolę mieć ją na oku. - Stwierdziła i pokazała podbródkiem wampirzycę.

Szaman

No tak,chce mnie zabić ale jednak pogadać umie-powiedziałem wskazujac wampirzycę ogonem.Wyjołem jakąś starą księgę i zaczołem ją przeglądać,po 2 minutach zamknołem ją,schowałem i wyjołem zielony,czerwony oraz niebieski proszek,zmieszałem je i sypnołem na ławkę a ta mieniła się w miękką kanape xD

Dziewczyna

Kat szybko się odsunęła, ale ciekawość zwyciężyła i podeszła.
- Łał... - Powiedziała i dotknęła jej by uwierzyć własnym oczom. Ta kanapa wydawała się miękka... Nie tylko wydawała się, ale taka była. Dziewczyna wyprostowała się. - Jak to zrobiłeś? - Spytała go.