Park 'Michala'

Demon

-Powiem ci w sekrecie..-rzekła do dziewczyny i nachyliła się do jej ucha-Wampiry piją krew ludzi a ja piję krew wampirów....-szepnęła po cichu odrywając się od jej ucha.Wróciła wzrokiem do wampirzycy-Czy mocą można nazwać szybkie zabijanie ?-zaśmiała się-Nie tak na serio to jestem strasznie podobna do wampirów-spojrzała na wampira

Szpieg

Nagle mnie olśniło.
-Tak to miło.-Powiedziałam.
Przypomniałam sobie co słyszałam na temat demonów. A że byłam ciekawa czy to prawda wyjęłam sztylet i zaczęłam się nim bawić. Przez nierozwagę rozcięłam sobie palec.

Demon

Jak wampirzyca rozcięła palec Morgan nie mogła się powstrzymać żeby jej nie zaatakować.Odwróciła się a jej oczy zmieniły się na szmaragdowy kolor.Nie chciał nikomu ich pokazywać dla tego musiała uciec-J..aa mu..muszę już iść-powiedziała i pobiegła na przód

Szpieg

Polizałam palec i rana zniknęła.
"Tak trzeba będzie na nią uważać" Powiedziałam sobie w myślach. Na prawdę lubiłam Morga.

Duch

Przyszłam do parku i usiadłam na przegu rzeczki która przepływała przez park.Z daleka wyczułam Scarlet wampirzycę.Szybko podbiegłam do Scarlet i ugryzłam ją aby się czymś pożywić jak wilkołak wampirem.

Szpieg

Złapałam się za nogę w którą zostałam ugryziona.
-Co za cho...-Powiedziała i nie zdążyłam za mną stał wilkołak.
Wyjęła zza pleców pistolety i zaczęłam strzelać do wilka. Odskoczyłam parenaście metrów w bok.

Duch

Pierwszy raz gdy ktoś do mnie strzelił umarłam a później zmartwych wstałam.
Jeszcze raz było tak Scarlet do mnie strzeliła ale ja ominęłam jak żmija pocisk i sztucznie umarłam.Buhahaha:D

Szpieg

Scarlet zaczęła powoli podchodzić do martwego wilkołaka. Nagle przypomniała sobie.
"Nigdy nie ufaj..." Wyjęła z kieszeni metalową gwiazdę zrobioną z srebra i rzuciła w szyję wilkołaka. Wiedziała że wilkołaki nienawidzą srebra bo od niego ginę.

Duch

szybko przekulnęłam się omijając srebro które leciało w moją stronę i zadrapałam scarlet moimi długimi pazurami i uciekłam.

Szpieg

-Tak sprytna jesteś?-Zapytała ją Scarlet rzucając w nią serią srebrnych ostrych jak brzytwy gwiazdami. Cały czas poruszała się do przodu. W końcu ja się cofnęła w razie jakby chciała mnie zaatakować.

Duch

Uciekła ze sprytem do swojego legowiska.

Szpieg

Scarlet zaczęła ją śledzić poszła za nią do jej legowiska.
Miała zamiar ją zabić albo przynajmniej zadręczyć. Oj Grey się wkurzyła i nie wiadomo czy nie skończy się to pożarem. Po chwili już jej nie było

Dziewczyna

Kathrine znowuż tak jakby całe zajście przegapiła, ale po minucie wszystko sobie przypomniała... Tak demony piją krew wampirów, wampiry piją krew ludzi a wilkołaki pożywiają się wampirami... Dziewczyna się zamyśliła. Ale każde z tych stworów mogło ją zabić... Spojrzała na dziewczynę... Szkoda, że ja nie mogę ot tak sobie zemdleć pomyślała sobie.
W końcu znudziło ją takie bezmyślne siedzenie. Wstała i skierowała swe kroki do wyjścia. Nie minęły 2 minuty, kiedy jej już nie było.

Dziewczyna

Tara otworzyła oczy. Czuła się okropnie. Co tu właściwie robiła? Na początku nie potrafiła sobie przypomnieć, ale zaraz jej umysł podsuwał wszystko to, czego doświadczyła. Podniosła się odrobinę. Wiedziała, że ktoś przeniósł ją na ławkę. Wzdrygnęła się na samą myśl o tym, że jakiś wampir... wilkołak... mógł ja dotykać. Wstała chwiejnie i powoli ruszyła w stronę miasta. Musiała coś zjeść i napić się gorącej czekolady.

Duch

Lyka czekała ze swoją pułapką na Scarlet.