Park 'Michala'

Szaman

Znam dużo sztuczek a pozatym jestem Szamanem-powiedziałem z uśmiechem.
Wiedziałem że ta spyta mnie o coś jeszcze więc wziołem patyk,naostrzyłem go i zmieniłem jednym ruchem w ostrze,podałem sztylet dziewczynie.

Dziewczyna

Kat wzięła sztylet do ręki i aż ze zdziwienia usiadła na tej miękkiej kanapie koło wilkołaka.
- Jak... - szepnęła. Oglądała ten sztylet pod różnymi kątami i cały czas widziała tylko sztylet. - To nie jest iluzja... - Szepnęła.

Szaman

Wziołem od niej sztylet i żuciłem z całą siłą w głaz oddalony o 10 metrów.Sztylet wbił się w głaz który przepołowił się na pół,jednym ruchem znalazłem się obok głaza,wziołem sztylet i już siedziałem obok dziewczyny.

Dziewczyna

Kat najpierw spojrzała na głaz później na wilkołaka. Rozdziawiła usta w zdziwieniu.
- Jak...? - Szepnęła zaciekawiona. - Przecież to był tylko zwyczajny sztylet... - Powiedziała i spojrzała na Raven'a.

Szaman

Tak to był normalny sztylet ale pamiętaj że to ył sztylet zrobiony z natury czyli drewna,a jeszcze dodaj siłe wilkołaka i ruwnanie gotowe-powiedziałem machnołem sztyletem pare razy i znów w łapie trzymałem patyk naostrzony na końcu.

Demon

Szła ścieżką słuchając odgłosów natury.Zauważyła a raczej wyczuła wilkołaka dziewczynę czy to normalne?Nie ważne pójdzie i się przywita bo dawno nie rozmawiała.Podeszła bliżej-Witam wszystkich-lekko się uśmiechnęła

Szpieg

-Scarlet jestem.-Wysiliłam się na odrobinę dobroć. Podeszłam do Morgan. Cały czas wszystkich obserwowałam. No cóż trudno mi się dziwić. Wolałam samotność niż tłumy a tu robiło się coraz więcej tłumu. Jedno mi nie dawało spokoju dlaczego oni są tacy jacyś dziwni.

Szaman

Poprawiłem kapelusz i uśmiechnołem się do morgan-Witaj Raven jestem-powiedziałem a z kaptura płaszcza wyszedł mały lemu(look zdj) i pomachał łapka do przybyłej.

Demon

-Morgan miło mi-spojrzała na lemura.Szczerze nie lubiła ich bo były słodkie i miłe a ona tego nie cierpiała no ale cóż...Zignorowała lemura i wróciła wzrokiem na Ravena

Szpieg

Aleją zaczął zbliżać się w naszą stronę młody chłopak. Podszedł do mnie i mnie objął ramieniem.
-O proszę jakie zmiany nie zabijasz nikogo.-Powiedział chłopka.
-Ale la ciebie zrobię wyjątek.-Powiedziałam i wyślizgnęłam się z pod jego ręki.
-Gryfin się nazywam-Przedstawił się.

Demon

-O Hej-uśmiechnęła się do niego.Szczerze polubiła go tak jak jeszcze nikogo.Oczywiście miała przyjaciół ale na krótki czas

Szaman

Mały Lemur zmienił się w chłopaka o czerwonych niby demonicznuch ślepiach(look zdj) i przywitał się skinieniem głowy.Stanoł za łąwką i oparł się rękami o nią a ogon zwinoł w kulkę.Ja spojrzałem na niego-Witaj Rav już wyspany?-spytałem Dajmona a ten mi odpowiedział skinieniem głowy.

Szpieg

-Ja nie wiem. Jak można mieć dajmona.-Wzdrygnął się Gryfin.
-Normalnie a ty czym jesteś?-Zapytałam się go.
-No dajmonem ale nikogo.-Powiedział dumnie.
Spojrzałam na chłopako-lemura wyglądał dość normalnie gdyby nie czerwone oczy i lemurzy ogon.

Demon

-Przyzwyczaj się jest takich jak ty o wiele więcej ja też chce mieć takiego kogoś -zaśmiała się

Szaman

A Rav przysłuchiwał się rozmowie cały czas.Nie lubił dużo mówić no ale cóż, rozwinoł ogon i machał nim tak jak wiatr rozkaże.Ja natomiast wstałem z miękkiej kanapy która momentalnie zmieniła się spowrotem w zwykłą ławkę,poprawiłem kapelusz i wskoczyłem na drzewo.