Morze Zakochanych

Dziewczyna

Wzruszyłam ramionami i przyglądałam się co chłopak robi. Później spojrzałam na swoją sukienkę i spróbowałam ją wygładzić.
-...to wszystko nieprawda!!-krzyknął głos w mojej głowie.
-...ona musi...
-...ona nic nie musi.-warknął głos w mej głowie.
Zacisnęłam ręce na swej sukience i przymknęłam oczy.

Kocur

Spojrzałem na nią-Co ci jest?To coś cie wykańcza prawda?Słyszałem waszą rozmowe-powiedziałem z lekkim uśmiechem.Teraz zdjołem rękawy z kolcami,wyczyściłem je i założyłem spowortem.

Dziewczyna

Powinnam była się oburzyć, że podsłuchiwał moją rozmowę z Morgan, ale nie potrafiłam.
- Jak słyszałeś moją rozmowę, to nie powinieneś się pytać co mi jest. - Warknęłam. Cały czas miałam zamknięte oczy. - A szczerze mówiąc nie wiem czy mnie to wykańcza czy nie... - szepnęłam.
-...to wszystko jest bardzo skomplikowane...-powiedział kobiecy głos
-Wcale, że nie.-przerwał jej męski głos.
Usłyszałam kolejne skrawki rozmowy i spróbowałam to wszystko zrozumieć.

Demon

Chyba przysnęła na jakimś kawałku bo wcześniej tego dziwoląga nie widziała...No ale cóż już się obudziła i znalazła się w pozycji siedzącej.-Coś przegapiłam?-zapytała z uśmiechem

Dziewczyna

Z trudem spojrzałam na Morgan.
- Znowuż się odezwały... - szepnęłam - lecz teraz jest o wiele trudniej, bo staram się ich podsłuchać. - dodałam szeptem.

Demon

-Kat co mówią?-zapytała z lekkim zdziwieniem.Chciała pomóc jej w tym problemie a najlepszą pomocą będzie zawsze być przy niej.

Dziewczyna

Zamknęłam oczy i przez chwile się nie odzywałam. Po prostu wsłuchiwałam się w siebie.
- Oni najpierw kłócili się o to czy coś muszę, czy nie... Później kobieta powiedziała, że wszystko jest skomplikowane a mężczyzna jej zaprzeczył... - Szepnęłam i znowuż zamilkłam.
-...ale kiedyś ona się o wszystkim dowie.-szepnął kobiecy głos.
-Jeśli nic nie powiemy to się nigdy nie dowie...
-Ale musimy!-Przerwała mu krzykiem.
A ja krzyknęłam z bólu i zwinęłam się w kłębek i złapałam się za głowę.
- Teraz kłócą się... - powiedziałam między głębszymi wdechami. - Nie chcą mi o czymś powiedzieć. - Wysapałam a z bólu pociekły mi łzy.

Demon

-Cii spokojnie-przytuliła ją.To musiało być dla niej bardzo duże przeżycie-Nie płacz trzeba się dowiedzieć o co im chodzi..-powiedziała swoim melodyjnym głosem.Głos był uspokajający.

Dziewczyna

Mocniej się do niej przytuliłam i spróbowałam się uspokoić, chociaż głos Morgany pomagał mi w tym. Po chwili już spokojnie leżałam przytulona do demonicy i mogłam spokojnie wsłuchać się w te szepty.
-...sprawiamy jej ból...-szepnęła kobieta.
-Da sobie radę.-Powiedział mężczyzna.
-Musimy jej powiedzieć.-Szepnęła.
-Dobrze...ale po woli...-szepnął mężczyzna.
Wzięłam głęboki wdech i przymknęłam oczy.
- Teraz oni się uspokoili i pogodzili... - szepnęłam - uzgodnili, że powiedzą mi o czymś, ale zrobią to powoli. - Dodałam szeptem.

Demon

-Dobrze wsłuchaj się w nich.Muszą powiedzieć o co chodzi-powiedziała ze stoickim spokojem.Była uspokojona w każdej sytuacji.Nawet gdy kogoś zabijano przyjmowała to jakby nic się nie stało.

Dziewczyna

Zamknęłam oczy by móc lepiej się im przysłuchać, lecz już nic nie usłyszałam. Za to powoli zapadałam w głęboki sen. Po chwili już głęboko spałam na kolanach Morgan.

Demon

-Biedne dziecko-wyszeptała sama do siebie.Musi jej być trudno...co musi być jej ciężko!Przecież ona nie jest ani wampirem ani wilkołakiem żeby znosić takie rzeczy....

Dziewczyna

Po dłuższym czasie obudziłam się i delikatnie podniosłam. Cały czas leżałam na kolanach Morgan. Spojrzałam na demonicę.
- Przepraszam... Nie miałam zamiaru tak długo spać. - Powiedziałam i przymknęłam oczy. - Chyba powinnam już pójść do swego domu. - Dodałam i podniosłam się.

Demon

-Nic się nie stało demony i tak nie śpią-dodała z uśmiechem i spojrzała na nią.Nie przeszkadzało jej to że Kat się przespała...Może i to była długa chwila ale to nic...