Morze Zakochanych

Dziewczyna

Dziewczyna spojrzała na Morgan.
- Jak niby mam je zaakceptować? - Spytała ją. - Kiedyś ich nie było... - Powiedziała, nie czuła już, że po policzkach płynął jej łzy. - Kiedyś wszystko było w porządku... - szepnęła - dopóki Was nie spotkałam... - dodała szeptem.

Demon

-To proste przy innych stworzeniach nie z tej planety twoje korzenie uaktywniły się-powiedziała teraz spoglądając kątem oka na płaczącą Kat

Dziewczyna

Kathrine spuściła głowę.
- Teraz nie mogę zacząć Was unikać... - powiedziała zrezygnowana. - Za bardzo mnie do siebie przyciągacie... - szepnęła. Zaciśniętą pięścią wytarła łzy i spojrzała na Morgan.

Demon

-No teraz będziesz musiała większość czasu rozmawiać z nami i przebywać w naszym towarzystwie-odpowiedziała i się uśmiechnęła

Dziewczyna

Kat spróbowała się teraz uśmiechnąć, ale wyszło jej tak jakby coś ją bolało.
- Nie rozumiem tylko dlaczego czasami jest jeden szept a czasami jest ich wiele. - Powiedziała i spojrzała wyczekująco na Morgan.

Demon

-Bo jeden może być najbardziej związany z tobą a inne tylko mu towarzyszą-spojrzała na nią cały czas uśmiechając się.Była demonem i znała pytania na wszystkie(prawie)odpowiedzi.

Dziewczyna

Kathrine usiadła wygodniej i zadała kolejne pytanie.
- A kim one mogą być? - Spytała. Jeśli ma je zaakceptować to musi trochę je znać.

Demon

-Mogą być to właśnie twoi przodkowie..babcie albo prababcie różnie to bywa.Ale ten który najbardziej jest koło ciebie to babci której która już nie żyje-powiedziała i ziewnęła odsłaniając trochę kły.

Dziewczyna

Kathrine potrząsnęła lekko głową.
- Ale to jest męski głos. - Powiedziała i spojrzała na swoje ręce. Lekko drżały, więc zacisnęła je w pięści i położyła je na nogach.

Demon

-Hmm męski jeszcze nigdy nie spotkałam się z czarodziejem płci męskiej...Ale możliwe że u ciebie jakiś był-odpowiedziała i położyła się.

Dziewczyna

Kat zapatrzyła się w morze.
- On najpierw się odzywa a później dopiero inne mówią... - szepnęła - zawsze to ON mówi głośniej od innych... - dodała szeptem. Teraz była jakby w transie. Nic nie słyszała, nic nie widziała...

Demon

-To coś takiego jak jakiś przywódca inne tylko dają różne inne pomysły-stwierdziła.Czekała na kolejne pytania które wydobędą się od Kat.

Dziewczyna

- A czasami to ON siedzi cicho a inne mówią... - powiedziała. Zwróciła swoje niewidzące oczy ku Morgan.
-...chce dobrze...- Kat usłyszała strzępek rozmowy.

Demon

-Może on ma nie raz wolne a one przejmują tę robotę-zaśmiała się i spojrzała na nią.Myślała czy w tej chwili też szepty podpowiadają jej co ma powiedzieć...

Dziewczyna

Nagle Kathrine się uśmiechnęła i spojrzała na Morgan już widzącymi oczyma.
- Pewnie masz rację. - Powiedziała. - Pewnie to był jakiś tam dziadek lub pradziadek. - Dodała i uśmiechnęła się. A wszystko to co przed chwilą powiedziała wyglądało tak jakby było wyrwane z kontekstu. Kat po prostu nie pamiętała tego co przed chwilą powiedziała.