Las Smierci

Dziewczyna

Wolno opuściła rękę.
- A wiesz dlaczego tak jest? - Spytała go. Trochę dziwne dla niej było to, że siedzi sobie TU i rozmawia z wilkołakiem tak, jakby był normalnym chłopakiem. Była również ciekawa tego "przypadku".

-Tak...Moja rodzina była normalną tak jak każda inna.Ale pewnej nocy zaatakowały ją wampiry,i wszyscy polegli.Tylko ja i moja siostra przeżyliśmy.Niestety jej nie udało się uciec i zamienili ją w takie coś a ja uciekłem ale nie daleko.Ponieważ złapały mnie wilkołaki i jeden z nich ugryzł mnie.-powiedział i spojrzał na ziemię.To była najgorsza chwila w jego życiu.Trudno trochę mu było opowiadać no ale nie będzie się sprzeciwiał...

Dziewczyna

Kat rozejrzała się. Wyczuła, że dla niego jest to trudny temat.
- Dlaczego ten las jest nazwany "Lasem Śmierci"? - Spytała go. Cały czas się rozglądała, ale kątem oka przyglądała się Dorianowi.

-Ginęło tu i ginę bardzo dużo osób to chyba dlatego-stwierdził i położył się na ziemi.Wsłuchiwał się w ćwierkanie ptaków i odgłosy innych rzeczy.

Dziewczyna

- Cóż... - szepnęła. - Możliwe, że ja również zostałabym taką ofiarą. - Mruknęła sama do siebie. Spojrzała na ziemię i podniosła z niej patyczek. Spojrzała na niego i, po chwili wahania, złamała go.

-Nigdy nic nie wiadomo...śmierć może nawet zastać cię w czasie snu-lekko uniósł prawy kącik ust do góry.To była prawda,bo możesz się już jutro nie obudzić..

Dziewczyna

Kat wzruszyła ramionami.
- Szczerze mówiąc... Nie dbam o swoje życie. - Powiedziała i spojrzała na chłopaka. Była ciekawa jego reakcji.

//kończę już//

-Tak jak inni co tutaj przyszli-zaśmiał się.Na tym świecie jest pełno niebezpieczeństw wampiry,wilkołaki,demony i inne stwory...

Szpieg

Scarlet stała i słuchała ich rozmowy. Nagle niebo przysłonił jakiś cień a miedzy drzewami wylądował smok. Scarlet bez wahania podeszła w jego stronę. Przez cały czas myślała nad ich rozmową. Wsiadła na smoka i powiedziała do Doriana.
-Kiedyś byliśmy rodzeństwem. A teraz jesteśmy wrogami.-Jej słowa był niestety szczere. Tak on i ona stali się dla siebie wrogami jako iż należeli do różnych ras. Szturchnęła nogami smoka dając mu znak aby leciał. Powiedziała do niego.
-Leć na cmentarz.-Po chwili zniknęła z tej krainy.

Dziewczyna

Kathrine nie mogła uwierzyć, że właśnie przed chwilą wylądował tutaj smok i właśnie na nim odleciała wampirzyca. Dziewczyna patrzyła na niebo z otwartymi ustami ze zdziwienia. Jak dla niej to było już za dużo jak na jeden dzień.
- Chyba powinnam już pójść do domu... - szepnęła - tak... to jest najlepsze wyjście... powinnam się położyć... - szepnęła sama do siebie.