Las Smierci

Szpieg

Ta się na niego rzuciła i go wywróciła wykręciła mu rękę.
-Nie podskakuj.-Powiedziała mu do ucha obnażając kły.-Chyba jeszcze do niego nie doszło iż jest wampirzycą.

Dziewczyna

- Lepiej na nią uważaj. - Powiedziała do niego. - Jest "bardzo" szybka. - Powiedziała z lekką kpiną w głosie. - I w dodatku jest "wampirem" - szepnęła konspiracyjnie.

-Naprawdę znasz jeszcze chwyty z dzieciństwa?-złapał ją za włosy i pociągnął do dołu.Po czym podłożył jej nogę a ta się przewróciła.Zniżył się do jej ucha-Nigdy mnie nie pokonasz siostro-szepną do niej.Po czym wskoczył na drzewo i usiadł tam.-Będę uważał-uśmiechnął się do dziewczyny

Szpieg

Ta się odwróciła siedząc na ziemi zdziwiona o co chodzi. I nagle bum przypomniała sobie. Wyklętego braciszka.
-Ty...-Warknęła do niego. Odbiła się od kilku gałęzi i kopnęła go w klatkę piersiową tak że zleciał na ziemię a ona trzymała but na jego klacie.
-Umiem dużo więcej od tamtego czasu.
W tym zamieszaniu wypadła jej zapalniczka.

-Dobra poddaje się-powiedział i spojrzał na dziewczynę-Dorian miło mi-uśmiechnął się.-O przypomniałaś sobie?-zaśmiał się

Dziewczyna

Kathrine lekko skinęła głową.
- Ej...! - Zawołała do wampirzycy. - "Pani" wampir... - Powiedziała z lekkim uśmiechem - mogłabyś zdjąć nogę z jego klatki piersiowej? - Grzecznie ją spytała.

Szpieg

Ta zabrała nogę.
-Jesteś jak zawsze głupi.-Powiedziała do niego z lekkim sarkazmem.-Co ci do głowy szczeliło aby się na wampira rzucać.-Powiedziała i zmrużyła oczy.
-Z tobą jeszcze nie skończyłam.- Dodała da dziewczyny.

-A ty na wilkołaka?-zapytał i spojrzał na nią z lekkim złośliwym uśmiechem-A i czemu chcesz podcinać gardło każdej napotkanej osobie?Nic się nie nauczyłaś..-zaśmiał się

Dziewczyna

Kathrine jak usłyszała ostatnią wypowiedź "chłopaka" to aż otworzyła usta ze zdziwienia.
- Jesteś... jesteś... wilkołakiem? - Spytała go i postąpiła jeden krok do przodu.

Szpieg

-To mój odwet za wydarzenia na urwisku.-Przypomniała mu.
-A ty pamiętaj nie rzucaj się na osobę ze srebrnym sztyletem.-Powiedziała do niego.
Stała tak i z nimi gadała.

Spojrzał na dziewczynę-Tak jestem wilkołakiem a to wampir-wskazał na nią.-Och bo się przestraszę a ty uważaj bo mam przy sobie kołek-uśmiechną się do niej

Szpieg

-Dalej wierzysz w te bujdy o kołku?-Zapytała się śmiejąc.
Odeszła od niego o krok i powiedziała.
-Jak taki mądry jesteś to go wbij.
Rozłożyła ręce na boki i czekała co on zrobi.

Dziewczyna

Kathrine nerwowo kiwnęła głową.
- Wiem, że ona jest wampirem... - szepnęła. To był dla niej lekki szok. W jednym dniu dowiedziała się, że na świecie są TE istoty.

-Nie bój się mnie co najwyżej jej-zaśmiał się-A co do ciebie nie mam zamiaru cie zabijać od razu-wyszczerzył się

Dziewczyna

Kathrine szybko otrząsnęła się z szoku.
- Szczerze... Wcale się Was nie boję. - Powiedziała z mocą w głosie. Spojrzała uważniej na "chłopaka". - Więc mówisz, że nazywasz się...? - Spytała.