Spokojne Jezioro.

Dziewczyna

Jest to jezioro w środku lasu. Z każdej strony jest otoczone drzewami. Wody tego jeziora są zawsze spokojne. Nic nie da rady zmącić jego wód. Tutaj przychodzą istoty by odpocząć i pomyśleć. To idealne miejsce na przeróżne rozważania.

Kathrine wyszła z lasu i zatrzymała się na skraju jeziora. Podniosła suknię (by jej nie zamoczyć) i przeszła kawałek wodą. Znalazła odpowiedni kamień i usiadła na nim. Spojrzała przed siebie. Tak... To było dobre miejsce na przeróżne myśli.

Szaman

Przyszedłem w to miejsce w postaci ognisto włosego chłopaka(*patrz na zdj) i usiadłem na kamieniu obok dziewczyny,poprawiłem kapelusz i spojżałem na nią.

Dziewczyna

Kathrine nawet na niego nie spojrzała. Wyczuła, że to on siada koło niej.
- Witaj Rav. - Cicho powiedziała. Z skądś wiedziała by nie mówić tutaj głośno. Ale również nie mogła mówić szeptem.

Szaman

Witaj-odpowiedziałem dziewczynie z uśmiechem,poprawiłem kapelusz i spojżałem przed siebie.Poprawiłem rękawiczki które od skakania po drzewach pozawijały się.
Położyłem się na plecach ponieważ kamień był dość duży i długi.

Dziewczyna

Kathrine w końcu na niego spojrzała.
- Co Cię tu sprowadza, Rav? - Spytała go. Była ciekawa dlaczego akurat tutaj przyszedł. Miała wielką ochotę dotknąć jego włosów i potargać je, ale tylko mocno zacisnęła rękę w pięść i położyła ją na kolanach.

Szaman

Nic poprostu jest troche nudno i chodze tak gdzie popadnie aż w końcu znajdę kogoś do rozmowy-powiedziałęm i poprawiłem kapelusz zdejmując go na chwile,schowałem go a ja dalej leżałem.

Dziewczyna

Kathrine podniosła wzrok i spojrzała przed siebie.
- To znalazłeś "kogoś" do rozmowy. - Powiedziała. - Ale nie wiem czy jestem odpowiednią osobą. - Zamyśliła się.
Znowuż spojrzała na chłopaka i znowuż musiała zacisnąć pięść by nie potargać mu włosów.

Szaman

Czemu masz nie być odpowiednią osobą do rozmowy?-spytałem i spojrzałem jak ta zaciska pięść.Wiedziałem co jej chodzi po głowie no cóż.Przeciągnołem się i wyjołem z kieszeni dwa napoje energetyczne,podałem jeden dziewczynie a sam otwarłem drugiego i zaczołem pić,po chwili przerwałem picie i spjżałem na dziewczyne-Większość mówi że wilkołaki żywią się wampirami,ja tam nie gustuje w wampirzym mięsie ja wole zwykłe-powiedziałem,dopiłem napój ,zgniotłem puszkę i wyrzuciłem.

Dziewczyna

Kat spojrzała na trzymaną puszkę. Powoli ją otworzyła i napiła się małego łyczka.
- Gustujesz w normalnym mięsie... - zamyśliła się. - Czy umiesz czytać w cudzych myślach? - Zapytała już z innej beczki. Poniosła puszkę i upiła kolejnego łyczka.

Szaman

Tylko trochę,czasami umysł kogoś jest za silny dla mnie i mnie wyrzuca-powiedziałem z uśmiechem.Poprawiłem gogle na włosach a potem przejechałem ręką po nich aby je ugładzić.

Dziewczyna

Spojrzała na niego.
- A czy możesz mi czytać w myślach? - Spytała. Cały czas patrzyła na puszkę trzymaną w rękach. Nerwowo upiła kolejnego łyczka.

Szaman

Nie wiem ale chyba raczej tak,to zależy też kiedy-powiedziałem z uśmiechem.wziołem do ręki mały kamyk i żuciłem do woy a ten zrobił pare kaczek,spojrzałem na dziewczyne-Naprzykład nie wyczytam ci z umysłu lecz Aury i zachowania że chcesz potargac moje włosy-dodałem z uśmiechem.

Dziewczyna

Kat uderzyła się pięścią w nogę.
- Kurcze... - powiedziała i spojrzała przed siebie. Uśmiechnęła się i z powrotem spojrzała na chłopaka. - Myślałam, że dobrze się kamufluje. - Powiedziała ze śmiechem.

Szaman

Uśmiechnołem się gdy ta powiedziała o kamuflowaniu-Prosze bardzo-powiedziałem zdejmując gogle z włosów,przypiołem je do paska i spojrzałem na Kat z uśmiechem.

Dziewczyna

Kathrine spojrzała na niego ze zdziwieniem.
- Na prawdę mogę? - Spytała go z niedowierzaniem. Odstawiła puszkę do połowy wypitą i delikatnie się do niego przysunęła. Ale jeszcze czekała na całkowite wyrażenie zgody.