Spokojne Jezioro.

Szaman

Naprawdę-powiedziałem nadal się uśmiechając.No cóż nic mnie nie zaboli,a moje włosy łatwo się układają więc niema problemu.Czekałem cały czas się uśmiechając.

Dziewczyna

Dziewczyna jeszcze trochę się przysunęła i na początku delikatnie dotknęła jego włosów. Później "zanurzyła" palce w jego włosach. Kurcze... On ma bardzo przyjemne w dotyku włosy pomyślała. Po pewnym czasie cofnęła ręce i odsunęła się.
- Masz bardzo fajne włosy. - Powiedziała i uśmiechnęła się.

Szaman

Dzięki,ty masz za to piękne oczy-odpowiedziałem i uśmiechnołem się.Założyłem spowrotem gogle na włosy lecz przedtem wygładziłem włosy ręką.Ponownie uśmiechnołem się do niej i spojrzałem za siebie bo coś usłyszałem.

Dziewczyna

Kathrine szybko uciekła wzrokiem i znowuż spojrzała przed siebie. Chciała się uśmiechnąć, ale pozostała poważna.
- Nie prawda. - Powiedziała. - Nie mam pięknych oczu. - Powiedziała dobitnie i napiła się napoju energetycznego.

Szaman

To ty tak uważasz,ja uważam inaczej-powiedziałem z uśmiechem.Ponownie wziołem kamyk do ręki i puściłem go aby zrobić kaczki.Kamyk poleciał daleko robiąc przy tym około 10 kaczek.

Dziewczyna

Kathrine patrzyła jak kamyk robi ostatnią kaczkę i wpada do wody. Lekki wiaterek rozwiał jej włosy. Dziewczyna szybkim ruchem zgarnęła je do tyłu i związała je kawałkiem rzemyka w kucyk. Ale i tak kilka pasemek wyszło i teraz wiatr się nimi bawił.

Szaman

Tak wiatr był uporczywy,rozwiał moje włosy prostuąc je.Ja natomiast zdjołem rękawiczkę,wziołem trochę wody do ręki i namoczyłem lekko włosy a te od razu jak na rozkaz jednym ruchem ręki ułożyły się jak wcześiej w tył.Cały czas czułem czyjąś obecność,niewiedziałem co to i kto ale coś tu było.

Dziewczyna

Kat zerknęła na chłopaka.
- Dlaczego jesteś taki niespokojny? - Spytała go i odgarnęła włosy z twarzy. Spojrzała na puszkę i jednym wielkim łykiem wypiła resztę napoju.

Szaman

Coś tu jest,nie powiem ci dokładnie co bo to jest niematerialne,tylko tyle wiem-powiedziałem wstając.Wyjołem Saksę na wypadek ataku.Czekałem na ruch dziewczyny.

Dziewczyna

Kathrine również wstała, ale cały czas patrzyła na jezioro.
- Chodzi Ci o ducha? - Spytała spokojnym głosem.

Szaman

Nie..to coś..innego niż duch ale jest niematerialne-powiedziałem.Zmieniłem się w 2,5 metrowego wilkołaka,warknołem w tamtą stronę i w naszą stronę zaczeło lecieć Harpia.Harpia?! tutaj?! no cóż,zzłapałem ją za skrzydło i wrzuciłem do wody a ta z krzykiem powoli się topiła.

Dziewczyna

Dziewczyna podnosząc suknię odeszła parę kroków do tyłu. Z przerażeniem patrzyła to na harpię to na wilkołaka. Bała się, że wilkołak może zrobić i jej krzywdę. Podniosła jeszcze wyżej sukienkę i zrobiła jeszcze jeden krok do tyłu. Weszła do wody.

Szaman

Gdy Harpia już nieżyła ja spowrotem zmieniłem się w chłopaka,uśmiechnołem się do niej-Boisz się?Ja nad tym panuje więc nie trzeba się martwić-powiedziałem i usiadłem spowrotem na kamieniu.

Dziewczyna

Dziewczyna kiwnęła głową. Z trudem przełknęła ślinę.
- Boję się... - powiedziała - Chodzi również o to, że nigdy nie widziałam wilkołaka po przemianie. - Szepnęła. Powoli weszła na kamień i usiadła na nim.

Szaman

No tak a nie wiedziałaś ze jestem wilkołakiem?Widziałem cię w parku-powiedziałem i zsunołem się z kamienia-Zaraz wracam-powiedziałem.Po chwili przyszłem ubrany w same czerwono-czarne bokserki,ubranie poożyłem przy brrzegu a sam wskoczyłem do wody,ubrałem na oczy gogle i zanurkowałem,po chwili wynurzyłem się z oklapniętymi włosami i uśmiechem do Kat.